Gen. bryg. pil. Mirosław Hermaszewski zmarł 12 grudnia 2022 r.
lipiec 1978 r.
Mirosław Hermaszewski urodził się 15.09.1941 r. w Lipnikach na Kresach Wschodnich. Jako dziecko został ocalony przez matkę z napadu UPA w marcu 1943 r. Podczas całej rzezi wołyńskiej Hermaszewski stracił łącznie 19. członków swojej rodziny, w tym ojca. Jego rodzina tułała się jakiś czas, zmieniając wielokrotnie miejsce zamieszkania. W czerwcu 1945 r. Hermaszewscy zostali przesiedleni z Kresów na Dolny Śląsk. Zamieszkali w Wołowie. Tam Mirosław ukończył szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące.
Od 1960 działał w Aeroklubie Wrocławskim, gdzie zdobył kwalifikacje pilota szybowcowego, a w sierpniu 1961 r. ukończył kurs akrobacji szybowcowej i rozpoczął naukę latania na samolotach typu CSS-13.
Służbę wojskową rozpoczął w 1961 r. jako podchorąży Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. Po jej ukończeniu pełnił służbę w 62 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego OPK w Poznaniu, gdzie po dwóch latach uzyskał uprawnienia pilota 1 klasy i został przeszkolony w pilotażu samolotów ponaddźwiękowych MiG 21. Za osiągnięcia w służbie został w 1968 wyróżniony skierowaniem na studia do Akademii Sztabu Generalnego w Warszawie. Ukończył ją z wyróżnieniem w 1971. W latach 1964–1978 służył w Wojskach OPK. Był dowódcą eskadry 28 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Słupsku-Redzikowie, zastępcą dowódcy 34 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Gdyni-Babich Dołach oraz dowódcą 11 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego we Wrocławiu. Z tego stanowiska trafił do grupy kandydatów na kosmonautów.
Od grudnia 1976 r. przygotowywał się do lotu kosmicznego (wówczas w stopniu majora). W okresie 27 czerwca – 5 lipca 1978 r. odbył lot kosmiczny na statku Sojuz 30.
Po odbyciu lotu kontynuował służbę w wojskach OPK pełniąc szereg odpowiedzialnych funkcji, między innymi zastępcy Dowódcy 3 Korpusu WOPK. W latach 1987-1990 był Komendantem Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie, gdzie w 1988 r. otrzymał nominację na stopień generała brygady. Był także zastępcą Dowódcy WL i OP, szefem bezpieczeństwa lotów oraz inspektorem ds. Sił Powietrznych w Sztabie Generalnym WP.
W 2005 r. po ponad 40-letniej służbie przeszedł w stan spoczynku.
Był członkiem Komitetu Wykonawczego Stowarzyszenia Kosmonautów i Astronautów Świata oraz Członkiem Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych PAN. Był założycielem i aktywnym członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Uczestników Lotów Kosmicznych. Piastował również funkcję przewodniczącego Rady ds. Kompetencji w sektorze lotniczo-kosmicznym.
Od kilku lat był członkiem Klubu Generałów i Admirałów RP.
Za swą służbę i działalność społeczną był wielokrotnie wyróżniany licznymi odznaczeniami państwowymi i resortowymi, m.in.:
- Orderem Krzyża Grunwaldu I klasy;
- Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Pogrzeb generała Hermaszewskiego odbył się 21 grudnia 2022 r. w Warszawie. Nabożeństwo żałobne miało miejsce w Katedrze Polowej Wojska Polskiego. W imieniu kolegów z Klubu GiA RP pożegnał go Prezes Honorowy Klubu gen. bryg. pil. Roman Harmoza. Po nabożeństwie trumna ze zwłokami zmarłego, w asyście kompanii reprezentacyjnej WP została przewieziona na miejsce wiecznego spoczynku. Podczas składania trumny do grobu nad nekropolią w hołdzie zmarłemu przeleciały cztery myśliwce F-16.
Generał Mirosław Hermaszewski spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
„…Dziś żegnamy wspaniałego człowieka, wychowawcę wielu lotniczych pokoleń.
Dla żołnierzy Sił Powietrznych i Członków Klubu Generałów i Admirałów Rzeczypospolitej Polskiej był wzorem do naśladowania. Zawsze opanowany i precyzyjny w wykonywaniu skomplikowanych manewrów w powietrzu oraz życzliwy dla młodszych kolegów.
W życiu rodzinnym wzorowy mąż, ojciec i dziadek.
Autor książek biograficznych, w których opisał całe swoje fascynujące życie. Występując przed młodzieżą porywał wszystkich opisem wszechświata i swoich przeżytych tam doznań.
Mirosławie, z wielkim żalem żegnają Cię Koledzy
– Członkowie Twojego Klubu. Spoczywaj w spokoju…”