W dniu 27 czerwca 2019 r. odbyło się kolejne w tym roku zebranie członków Klubu Generałów WP. Zasadniczym jego punktem było uczczenie jubileuszu 95. urodzin nestora naszego Klubu gen. dyw. prof. dr hab. inż. Jerzego Modrzewskiego.
Po krótkim wprowadzeniu przez prezes gen. bryg. pil. Romana Harmozę oraz omówieniu bieżących spraw organizacyjnych gen. bryg. prof. dr hab. inż. Jerzy Lewitowicz w niezwykle interesujący sposób przedstawił drogę życiową oraz osiągnięcia naukowe jubilata.
Gen. dyw. prof. dr hab. inż. Jerzy Modrzewski, (ur. 25.06.1924 r.) jest ekspertem w dziedzinie wyposażenia wojsk w zakresie techniki samochodowej. Do dnia dzisiejszego czynnie uczestniczy w pracy naukowej.
Należy podkreślić, że służbę wojskową rozpoczął wcześnie, bo już we wrześniu 1939 r . – jako 15-letni harcerz – przydzielony został do jednej z jednostek wojskowych w charakterze łącznościowca i wziął czynny udział w kampanii wrześniowej 1939 r.
W czasie okupacji niemieckiej szybko związał się z ruchem oporu. Był żołnierzem Szarych Szeregów ZHP, a potem Związku Walki Zbrojnej i w końcu Armii Krajowej. Uczył się na tajnych kompletach, uzyskał maturę i dyplom technika mechanika samochodowego. W stopniu kaprala podchorążego dowodził drużyną w Powstaniu Warszawskim. W pierwszych dniach powstania ranny w rękę kontynuował udział w walkach.
W końcowych dniach września przedostał się na prawy brzeg Wisły, by wkrótce rozpocząć służbę w LWP.
W 1945 był elewem Oficerskiej Szkoły Artylerii w Chemie i Olsztynie, po ukończeniu której został podporucznikiem i dowódcą plutonu. Absolwent Wydziału Mechanicznego Wojskowej Akademii Technicznej. Od 1965 komendant Wojskowego Instytutu Techniki Pancernej i Samochodowej. Szef Służby Czołgowo-samochodowej (1966 r.), Szef Badań i Rozwoju Uzbrojenia WP (1974-1978) W 1966 r. otrzymał nominację na stopień generała brygady. W 1967 r. został doktorem nauk technicznych, a w 1974 doktorem habilitowanym. W 1975 r. otrzymał nominację na stopień generała dywizji. Od czerwca 1978 jest profesorem nauk technicznych.
28 XI 1990 przeszedł w stan spoczynku.
Otrzymał wiele odznaczeń m.in.:
– Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski,
– Krzyż Komandorski ,
– Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
– Krzyż Walecznych Powstanie Warszawskie.
Gen. prof. Modrzewski to nie tylko uczony, ale także człowiek wielkiego serca – skromny, prawy i szlachetny, otwarty i bezinteresowny, zawsze serdeczny i życzliwy dla wszystkich. Mimo wysokiego stopnia wojskowego i tytułu naukowego zawsze służy radą i pomocą, jest oddanym wychowawcą i przyjacielem młodego pokolenia w WITPiS i WITU, stale pełen radości i humoru.
Po przedstawieniu osiągnięć jubilata zabrał głos przedstawiciel Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego, który odczytał list gratulacyjny Marszałka Adama Struzika oraz wręczył gen. Modrzewskiemu nadany mu Medal Pamiątkowy „Pro Masovia”.
Następnie gen. Harmoza złożył jubilatowi życzenia w imieniu wszystkich członków naszego Klubu oraz przekazał mu okolicznościowy upominek.
W dalszej kolejności zabierali głos liczni koledzy generałowie dzieląc się wrażeniami z osobistych kontaktów służbowych z bohaterem wieczoru.
Na zakończenie zabrał głos gen. prof. Modrzewski dziękując za spotkanie oraz ciepłe słowa pod swoim adresem.
„ Drogi Jurku!
Życzymy Tobie jeszcze wielu szczęśliwych lat w dobrym zdrowiu, pełnej realizacji wszystkich prowadzonych aktualnie i podejmowanych prac naukowych oraz wiele satysfakcji z dotychczasowych i przyszłych dokonań.
Koledzy Generałowie.”