Generał Włodzimierz Kopijkowski zmarł w dniu 24 marca 2014r. Spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Uroczystości pogrzebowe odbyły się dnia 1 kwietnia 2014r.
Rozpoczęła je Msza Św. w Katedrze Polowej WP. Następnie trumna ze zwłokami generała została w asyście kompanii reprezentacyjnej odprowadzona na miejsce wiecznego spoczynku.
W imieniu Klubu Generałów WP zmarłego pożegnał gen.dyw. w st. spocz. Czesław Laszczkowski.
Generał Kopijkowski urodził się 10 kwietnia 1919r. w Żytomierzu na Wołyniu.
Był wychowankiem podoficerskiej szkoły dla małoletnich, następnie podoficer 45 pułku strzelców kresowych w Równem. Brał udział w Wojnie Obronnej 1939. W latach okupacji niemieckiej organizator i dowódca samoobrony osiedla Lubomirsk przed terrorem nacjonalistów ukraińskich. W 1944 we współdziałaniu z oddziałami Armii Czerwonej, na czele polskiego oddziału samoobrony brał udział w wyzwoleniu miasta Równe. Następnie w Sumach wstąpił do LWP.
W latach 1944-1945 odbył roczne przeszkolenie w Akademii Wojskowej im. M.W. Frunze w Moskwie. Po tym przeszkoleniu był kolejno: dowódcą Szkoły Pułkowej w 11 pułku piechoty w Kaliszu, szefem sztabu 30 pułku piechoty w Rzeszowie oraz dowódcą 54 pułku w Morągu. Stamtąd został skierowany do Akademii SG SZ ZSRR w Moskwie. Po ukończeniu akademii objął stanowisko dowódcy 2 pułku piechoty w Skierniewicach. Następnie był kolejno: szefem sztabu 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki, dowódcą 15 Dywizji Piechoty w Olsztynie oraz szefem sztabu 8 Korpusu Armijnego w Olsztynie.
W 1956 awansowany do stopnia generała brygady.
W roku 1956 był dowódcą 8 Korpusu Armijnego, a następnie szefem sztabu – zastępcą dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1956-1957), szefem sztabu – zastępcą dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego (1957-1959) oraz zastępcą komendanta Akademii Sztabu Generalnego WP ds. liniowych (1959-1964, 1965-1972).
W latach 1964-1965 pełnił funkcję przedstawiciela PRL w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei (w randze ministra pełnomocnego). Następnie powrócił na stanowisko zastępcy komendanta Akademii Sztabu Generalnego WP ds. liniowych.
W latach 1972-1979 był zastępcą inspektora nadzoru zaplecza gospodarczego i technicznego WP.
W stan spoczynku przeszedł w 1980 roku.
Aktywny działacz kombatancki – prezes Zarządu Środowiska Małoletnich – uczestników Wojny Obronnej 1939 oraz przewodniczący Krajowej Rady Żołnierzy Września 1939 roku przy ZG Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych. Przez szereg lat należał do nestorów Klubu Generałów WP.
Wyróżniony licznymi odznaczeniami m.in. Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Partyzanckim.
