W dniu 19 października 2017 r., po długiej i ciężkiej chorobie, w wieku zaledwie 68 lat zmarł gen. broni Andrzej Tyszkiewicz
Nabożeństwo żałobne odbyło się w dniu 27 października 2017 r. w kościele Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w m. Stara Miłosna. W imieniu Klubu Generałów WP Zmarłego pożegnał gen. broni Zbigniew Zalewski, który szeroko przedstawił jego drogę życiową oraz dokonania i zasługi. Wartę przy trumnie zaciągnęli koledzy generałowie.
Po nabożeństwie trumna ze zwłokami – w asyście kompanii honorowej i orkiestry – została oprowadzona na miejsce wiecznego spoczynku na pobliskim cmentarzu.
“Cześć Jego pamięci”
Gen. broni dr inż. Andrzej Tyszkiewicz urodził się 3 października 1949 r. w Ciechanowie.
W latach 1969–1973 studiował w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Służbę zawodową rozpoczął w 8 DZ w garnizonach Koszalin i Trzebiatów na stanowiskach: dowódcy plutonu i kompanii oraz szefa sztabu batalionu zmechanizowanego. Po ukończeniu akademii wojskowej w 1979 r. objął stanowisko starszego oficera operacyjnego – zastępcy szefa sztabu 28 pz , a następnie szefa sztabu 36 pz (1980-1982) oraz dowódcy 32 pz (1982-1984). Następnie został przeniesiony do Warszawskiego Okręgu Wojskowego, gdzie pełnił kolejno obowiązki dowódcy 1 pz w Wesołej (1984-1986), szefa sztabu 1 DZ w Legionowie i dowódcy 6 BPdes w Krakowie (1987-1988). W 1988 r. w drodze wyróżnienia skierowany został na studia w Akademii Sztabu Generalnego ZSRR, po ukończeniu której kontynuował służbę w Dowództwie Warszawskiego Okręgu Wojskowego, m.in. jako: szef oddziału operacyjnego, szef sztabu-zastępca dowódcy (1990–1992) i szef szkolenia-zastępca dowódcy (1993–1994).
W 1994 roku przeniesiony do Sztabu Generalnego WP, gdzie zajmował stanowisko szefa zespołu Inspekcji Sił Zbrojnych. W ramach przygotowania Sił Zbrojnych RP do członkostwa w NATO został wyznaczony na stanowisko Attache Obrony, Wojskowego, Lotniczego i Morskiego przy Ambasadzie RP w Turcji (1995-1998), a następnie w lutym 1999 r. został przeniesiony do Mons, gdzie organizował i tworzył Polskie Narodowe Przedstawicielstwo Wojskowe przy Naczelnym Dowództwie NATO w Europie (SHAPE), którego był pierwszym szefem (1999-2002).
Po powrocie do kraju został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy Wojsk Lądowych (2002-2005).
Po zaproszeniu Polski do udziału w operacji “Iracka Wolność” został wyznaczony na stanowisko pierwszego dowódcy Dywizji Wielonarodowej Centrum-Południe i Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku, które pełnił od 16 kwietnia 2003 do 11 stycznia 2004 r.
W 2005 r. przeszedł do służby dyplomatycznej jako ambasador nadzwyczajny i pełnomocny RP w Bośni i Hercegowinie (2005-2010), a następnie szef Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji.
Za swą działalność był wielokrotnie wyróżniany wysokimi odznaczeniami państwowymi i wojskowymi, w tym m.in. Kawalerskim, Oficerskim oraz Komandorskim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski.