Gen. bryg. prof. Mieczysław Michalik zmarł 22 kwietnia 2016 r.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się 29 kwietnia 2016 roku na Cmentarzu Północnym w Warszawie. W uroczystościach oprócz rodziny, wśród kolegów i przyjaciół zmarłego uczestniczyli również członkowie Klubu Generałów WP. Uroczystości w Domu Pogrzebowym rozpoczął mistrz ceremonii, który przypomniał drogę życiową generała Michalika podkreślając jej dwa aspekty – służbę wojskową i działalność naukową. Na zakończenie swojego wystąpienia poprosił zebranych o uczczenie pamięci zmarłego chwilą ciszy podkreślając, że właśnie w tym momencie sygnalista (którego zabrakło z wiadomych przyczyn) powinien odegrać melodię „Śpij kolego…”
Następnie w imieniu Klubu Generałów WP głos zabrał prezes klubu gen. bryg. pil. Roman Harmoza. W swoim wystąpieniu powiedział m.in.:, że generał Michalik to przede wszystkim etyk i filozof. W wojsku służył 43 lata, uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi. Wybitny naukowiec położył podwaliny pod badania społeczne i socjologiczne w wojsku. I dodał: „…mając na uwadze tą drogę życiową i osiągnięcia gen. bryg. prof. Mieczysława Michalika zwróciliśmy się do władz wojskowych z prośbą o możliwość pochówku z należnymi generałowi honorami w części kwater wojskowych na Cmentarzu Północnym. Nasza prośba, bez uzasadnienia została odrzucona.”… „ My żołnierze rezerwy III RP, żegnając Ciebie Mieczysławie wyrażamy wielkie niezadowolenie z powodu tego, że służąc całe życie Ojczyźnie – Ojczyźnie takiej jaką nam dali politycy, w końcu swoich dni jesteśmy obiektem nienawiści, zemsty i działań urągających honorowi żołnierskiemu i kulturze chrześcijańskiej”. … „Nie rozumiemy co chce osiągnąć Minister Obrony Narodowej, czy tylko jemu potrzebną satysfakcję, czy też pogłębić jeszcze bardziej podział społeczeństwa. Ta decyzja, to nie tylko obraza honoru żołnierza, ale również trauma dla całej Rodziny zmarłego i jego najbliższych”…. „Odmowa chociażby symbolicznych honorów żołnierzowi, który nie naruszył prawa i dobrze służył Ojczyźnie, to zachowanie, z którym trudno się pogodzić”.
Na zakończenie swojego wystąpienia prezes Klubu gen. Harmoza przekazał żonie i rodzinie zmarłego wyrazy głębokiego współczucia i zapewnienie wiecznej pamięci o tym wspaniałym człowieku, patriocie, koledze i przyjacielu.
Dalsza część uroczystości odbyła się na ogólnej części cmentarza.
Gen. bryg. prof. Mieczysław Michalik urodził się 4 października 1927 roku w Czechosłowacji. Następnie rodzina przeniosła się w 1934 roku do Polski w okolice Limanowej.
W czasie okupacji, w 1943 roku, jako 16 letni chłopak został aresztowany przez gestapo i skierowany do pracy w kamieniołomach, skąd w niedługim czasie zbiegł.
Służbę wojskową rozpoczął we wrześniu 1948 roku jako podchorąży Samodzielnego Kursu Oficerów Rezerwy nr 3, a następnie został słuchaczem Oficerskiej Szkoły Piechoty nr 2 w Jeleniej Górze.
Od roku 1949 służył w Oficerskiej Szkole Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie na stanowisku instruktora propagandy i agitacji.
Po ukończeniu w roku 1955 Akademii Wojskowo-Politycznej został asystentem, a następnie wykładowcą w uczelni – przemianowanej na Wojskową Akademię Polityczną. Był absolwentem Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego (1958). W roku 1963 obronił prace doktorską, a w roku 1973 uzyskał tytuł doktora habilitowanego.
W latach 1972-1973 był komendantem Wydziału Pedagogicznego WAP, a od roku 1973 zastępcą komendanta ds. naukowych Wojskowej Akademii Politycznej.
Od 1974 roku profesor nadzwyczajny nauk humanistycznych, a od 1982 profesor zwyczajny.
W 1986 roku awansowany na generała brygady. W latach 1989-1990 kierował Wojskową Akademia Polityczną. Od roku 1990 przebywał w dyspozycji ministra ON. Wybitny naukowiec, autor kilkudziesięciu prac za zakresu etyki i filozofii. Specjalizował się w problemach etyki służby wojskowej.
Współtwórca wielu naukowych sukcesów WAP. Inicjował pierwsze badania społeczne w wojsku. Zawodową służbę wojskową zakończył 20 maja 1991 roku. I prawie do ostatnich dni swego życia działał w różnego rodzaju gremiach filozoficznych oraz na wyższych uczelniach.
Uhonorowany m.in. Orderem Sztandaru Pracy II klasy oraz Krzyżami Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
