Gen. bryg. Stanisław Smoleń ostatnie ponad 30 lat życia spędził w Szczecinie, gdzie praktycznie do ostatnich chwil brał aktywny udział w wydarzeniach życia wojskowego, społecznego i politycznego. Swoją służbą w pionie technicznym wojska zaskarbił sobie opinię wybitnego specjalisty walnie przyczyniając się do utrzymywania na wysokim poziomie zdolności bojowej i kultury technicznej struktur organizacyjnych Wojska Polskiego.
Stanisław Smoleń urodził się 5 sierpnia 1927 r. w Mięcinie (pow. Limanowa, woj. małopolskie). Szkołę podstawową kończył w trudnym czasie okupacji, w latach 1943 – 1945 był uczniem szkoły kupieckiej, a od roku 1946 liceum w Nowym Sączu. W trakcie nauki w roku 1948 został powołany do służby wojskowej w 8 pułku czołgów w Tarnowie, gdzie ukończył podoficerską szkołę broni pancernej i w październiku 1950 r. został przeniesiony do rezerwy. Liceum ukończył rok później.
W maju 1951 r. został ponownie powołany do wojska, tym razem do Technicznej Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych w Poznaniu, w której w stopniu chorążego ukończył kurs podchorążych. Następnie został pomocnikiem dowódcy kompanii w 6 pułku czołgów ciężkich we Wrocławiu, a od 1955 r. kierownikiem warsztatów remontowych w 15 samodzielnym szkolnym pułku czołgów w Gliwicach.
Wzorowo wywiązując się z obowiązków służbowych równocześnie podnosił swoje kwalifikacje najpierw w latach 1958 – 1959 studiując zaocznie na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gliwickiej, a następnie w latach 1959 – 1964 na kierunku wojsk pancernych w WAT w Warszawie, którą ukończył zdobywając tytuł magistra inżyniera.
Po latach nauki rozpoczął służbę w jednostkach wojskowych, kolejno jako:
– pomocnik kierownika sekcji technicznej w 82 pułku zmechanizowanym w Kołobrzegu;
– pomocnik i st. pomocnik szefa wydziały technicznego 8 Dywizji Zmechanizowanej w Koszalinie;
– od 1969 r. zastępca dowódcy ds. technicznych w 16 pułku czołgów w Słupsku;
– od 1972 r. szef służ technicznych – zastępca dowódcy 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie.
Podnosząc dalej swoje kwalifikacje w 1977 r. ukończył Podyplomowe Studium Operacyjno – Strategiczne w Akademii Sztabu Generalnego WP.
W latach 1978 – 1982 był szefem służby czołgowo-samochodowej w Pomorskim Okręgu Wojskowym w Bydgoszczy, a następnie do 1989 szefem służb technicznych –zastępcą dowódcy Pomorskiego Okręgu Woskowego.
W 1984 r. został mianowany na stopień generała brygady.
Po zakończeniu służby w POW w latach 1989 – 1990 był szefem Wojewódzkiego sztabu Wojskowego w Szczecinie.
W maju 1991r. przeszedł w stan spoczynku.
Był odznaczony m.in. krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i wieloma odznaczeniami woskowymi.
Gen. bryg. Stanisław Smoleń był niezwykle przyjaznym i uczynnym oficerem, przełożonym zabiegającym o stały rozwój podległych struktur, a przede wszystkim o swoich podwładnych, czym zjednywał ich ogromny szacunek. Zawsze dbał o życie rodzinne, był kochającym mężem i ojcem, pozostawił po sobie dwoje dzieci, czworo wnuków i troje prawnuków.