16 czerwca 2016 roku odbyło się zebranie Klubu Generałów WP, w którym uczestniczyło 27 członków.
Zebranie rozpoczął prezes Klubu gen. bryg. pil. Roman Harmoza, który przedstawił gościa ambasadora Jerzego Marię Nowaka, krótko nakreślając jego drogę życiową.
Jerzy Maria Nowak w 1960 ukończył studia na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej, następnie w 1967 doktoryzował się na Wydziale Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Wieloletni pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych, od 1960 związany ze służbą zagraniczną. W kraju kierował Departamentem Studiów i Programowania (1987–1991) i Polityki Bezpieczeństwa (1997–2000). Był członkiem zespołu negocjującego przystąpienie Polski do NATO i negocjatorem adaptowanego traktatu CFE oraz przedstawicielem Polskiego Urzędującego Przewodniczącego OBWE. Powierzono mu również funkcję pełnomocnika ministra spraw zagranicznych ds. przeglądu polityki bezpieczeństwa.
Pracował także na placówkach dyplomatycznych w Dar es Salaam (1962–1965), Buenos Aires (1967–1971) i w Nowym Jorku w ramach misji przy ONZ (1981–1986). Od 1992 do 1997 był ambasadorem przy Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Wiedniu. W latach 2000–2002 kierował ambasadą w Hiszpanii z jednoczesną akredytacją w Księstwie Andory. Od 2002 do 2007 był stałym przedstawicielem RP w Brukseli przy Radzie Północnoatlantyckiej.
Od 2007 do 2010 pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego, później został wiceprzewodniczącym rady wykonawczej SEA.
Odznaczony Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1998) oraz Odznaką Honorową „Bene Merito” (2012).
Po wystąpieniu prezesa zabrał głos nasz gość, który omówił zagadnienia dotyczące planowanego w lipcu b.r. Szczytu NATO w Warszawie.
Przypomniał krótko historię sojuszu ze szczególnym uwzględnieniem ostatnich kilkunastu lat, a także różnice poglądów członków NATO na bieżącą sytuację i wyzwania czekające sojusz w najbliższej perspektywie.
Mówiąc o Szczycie w Warszawie w lipcu b.r. zwrócił uwagę na zbyt duże oczekiwania – jego zdaniem – w stosunku do tego, co na tego typu przedsięwzięciach jest osiągalne.
Wspominając o wyzwaniach stojących przed NATO ambasador Nowak podkreślił wagę interoperacyjności, budowy planów ewentualnościowych i realizację art.5 traktatu w przypadku wojny hybrydowej.
Na zakończenie, po odpowiedziach na pytania generałów: R. Harmozy, A. Poniewierki i J. Komańskiego ambasador Jerzy Maria Nowak został wyróżniony przez prezesa ryngrafem i folderem wydanym z okazji 20-lecia klubu.
Następnie gen. Harmoza wręczył przyznane przez Radę Klubu z okazji 20-lecia naszego stowarzyszenia upominki gen. bryg. prof. dr hab. Jerzemu Lewitowiczowi i gen. bryg. Alfonsowi Kupisowi.
Zebranie było również dobrą okazją do wręczenia okolicznościowych medali jubilatom: gen. dyw. Jerzemu Słowińskiemu i gen. bryg. Stanisławowi Świtalskiemu.
Gen. dyw. Jerzy Słowiński urodził się 21 czerwca 1946 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim.
W latach 1963-1966 był podchorążym Oficerskiej Szkoły Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu. Po ukończeniu szkoły został przydzielony do 42 Pułku Zmechanizowanego w Żarach i wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu piechoty zmotoryzowanej. Po dwóch latach powierzono mu dowodzenie kompanią piechoty zmotoryzowanej. W 1971 roku został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu batalionu. W następnym roku awansował na kapitana, został przeniesiony do 11 Pułku Zmechanizowanego w Krośnie Odrzańskim i objął dowództwo batalionu piechoty. W latach 1973-1976 był słuchaczem Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego w Moskwie. W latach 1976-1977 pełnił służbę na stanowisku adiunkta w Katedrze Sztuki Operacyjnej Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie oraz odbył praktyki na stanowisku szefa sztabu w 17 Pułku Zmechanizowanym w Międzyrzeczu i 8 Pułku Czołgów Średnich w Żaganiu. 1977 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy 42 Pułku Zmechanizowanego w Żarach. W 1980 roku został szefem sztabu – zastępcą dowódcy 11 Drezdeńskiej Dywizji Pancernej w Żaganiu.
W latach 1982-1984 był słuchaczem Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR w Moskwie. Po powrocie do kraju objął dowództwo12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie. Dowodzona przez niego dywizja została wyróżniona mianem przodującego związku taktycznego Wojska Polskiego. Po trzech latach został przeniesiony na równorzędne stanowisko dowódcy 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej w Legionowie. Na tym stanowisku 11 października 1988 roku otrzymał nominację na generała brygady. W 1989 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W 1992 roku został szefem Departamentu Wychowania MON. W latach 1995-1999 był attaché wojskowym w Kairze. W okresie od 1 sierpnia 2000 roku do 30 lipca 2003 roku był Komendantem Głównym Żandarmerii Wojskowej. W sierpniu 2001 otrzymał nominację na stopień generała dywizji.
Gen. bryg Stanisław Świtalski urodził się 1 sierpnia 1936 roku w Budach Kaleńskich koło Gostynina. W latach 1954-1959 studiował w WAT w Warszawie, od 1957 podporucznik w korpusie oficerów samochodowych, od 1959 porucznik, magister inżynier i pracownik sztabu 33. Pułku Zmechanizowanego w Nysie. 1961-1966 kierownik warsztatów 2 Dywizji Zmechanizowanej (od 1962 kapitan), później pomocnik szefa wydziału technicznego dywizji (w stopniu majora). Od 30 stycznia1971 szef służby czołgowo-samochodowej dywizji, w 1972 mianowany podpułkownikiem. W 1973 ukończył studia podyplomowe w WAT, 28 maja1975 został szefem Służb Technicznych – zastępcą dowódcy 2 Dywizji Zmechanizowanej. W latach1976-1978 studiował w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR w Moskwie, po czym został szefem Służb Technicznych – zastępcą dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego (w stopniu pułkownika). Od 6 maja 1982 szef Służby Czołgowo-Samochodowej MON w Głównym Inspektoracie Techniki WP. Jesienią 1983 mianowany do stopnia generała brygady. Od 1989 do 1994 komendant Instytutu Systemów Zabezpieczenia Technicznego Wojsk w WAT w Warszawie (1 stycznia 1993 przemianowanego na Instytut Logistyki WAT). Służbę wojskową zakończył w 1994 roku i przeszedł do rezerwy, potem w stan spoczynku.
Współautor wielu systemowych rozwiązań w zakresie eksploatacji techniki wojskowej, członek Zarządu Głównego Polskiego Związku Motorowego i Prezydium Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju. Autor wielu projektów racjonalizatorskich związanych z techniką czołgową i samochodową; wyróżniony „Odznaką Zasłużonego Racjonalizatora Wojskowego”. Aktywny działacz Naczelnej Organizacji Technicznej w organach WP, nagrodzony Złotą Odznaką Honorową NOT.
W dalszej części zebrania prezes Związku Żołnierzy Wojska Polskiego gen. dyw. dr Franciszek Puchała przedstawił aktualną sytuację związku oraz bieżące działania po zerwaniu przez Ministerstwo Obrony Narodowej umowy o współpracy.
Następnie przedstawił swoją nową książkę pt. „Kulisy stanu wojennego 1981-1983”.
Na zakończenie zebrania zastępca prezesa klubu gen. bryg. dr Andrzej Lewandowski zapoznał zebranych z planowanymi do realizacji we wrześniu b.r. przedsięwzięciami takimi jak: wyjazd na Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego w Kielcach oraz Walne Zebranie członków Klubu i wybór nowych jego władz (Rady Klubu i Komisji Rewizyjnej). Poinformował również zebranych o zamieszczeniu na naszej stronie internetowej (w zakładce „Opinie, poglądy, publikacje”) artykułu Rady Klubu pt. „Spirala złych zmian”.
